جوشکاری سازههای فلزی
جوشکاری سازههای فلزی یکی از مراحل کلیدی در ساختوساز ساختمان ها، پل ها، سولهها و سایر سازه های صنعتی است. این فرآیند نقش مهمی
در اتصال اجزای فلزی همچون تیرها، ستون ها، مهاربند ها و صفحات پای ستون دارد و تأثیر مستقیمی بر ایمنی،دوام و مقاومت نهایی سازه دارد.
اهمیت جوشکاری در سازههای فلزی
در ساخت سازههای فلزی، اتصال اعضا باید به گونهای انجام شود که انتقال نیروها بدون ضعف صورت گیرد. جوشکاری، یکی از روشهای رایج برای تحقق
این هدف است که با ذوب کردن فلزات و اتصال دائمی آنها به یکدیگر، یکپارچگی سازه را تضمین میکند. این اتصالات در صورتی که بهدرستی اجرا شوند،
میتوانند از نظر مقاومت مکانیکی، دوام و شکلپذیری عملکرد بسیار مطلوبی داشته باشند.
انواع جوشکاری در سازههای فلزی
روشهای متنوعی برای جوشکاری در سازههای فلزی وجود دارد که بسته به نوع پروژه، ضخامت مصالح و شرایط محیطی انتخاب میشوند:
۱. جوشکاری قوس الکتریکی با الکترود دستی (SMAW):
یکی از رایجترین روشها در ساختمانسازی ایران است. در این روش ، جریان برق بین الکترود و قطعه کار ، قوس الکتریکی ایجاد کرده و باعث ذوب فلز و
تشکیل اتصال میشود. این روش برای اتصالات سنگین و در محل پروژه کاربرد زیادی دارد.
۲. جوشکاری زیر پودری (SAW):
در این روش از یک پودر محافظ برای پوشش قوس الکتریکی استفاده میشود. این جوشکاری بیشتر در کارخانه و برای قطعات سنگین و با ضخامت بالا
مناسب است و کیفیت و نفوذ بسیار خوبی دارد.
۳. جوشکاری MIG/MAG:
روش نیمهاتوماتیک که از سیم جوش ممتد و گاز محافظ استفاده میکند. برای جوشکاریهای دقیقتر، ظریفتر و در کارخانهها کاربرد دارد.
۴. جوشکاری TIG:
با دقت و ظرافت بالا، بیشتر برای قطعات نازک یا نیازمند ظاهر زیبا کاربرد دارد ولی در اسکلتهای فلزی رایج نیست مگر در قطعات خاص.
نکات کلیدی در اجرای جوشکاری سازهها
برای آنکه جوشکاری سازههای فلزی با کیفیت بالا و دوام مناسب انجام شود، رعایت اصول فنی زیر الزامی است:
۱. آمادهسازی سطوح:سطوح محل جوش باید از زنگزدگی، روغن، رنگ یا آلودگی پاک شود تا نفوذ جوش کامل باشد.
۲. انتخاب الکترود مناسب:نوع الکترود باید با نوع فولاد، ضخامت قطعه و شرایط کاری سازگار باشد. همچنین الکترود باید خشک و بدون رطوبت مصرف شود.
۳. تراز بودن و اتصال اولیه:قبل از جوشکاری اصلی، قطعات باید بهصورت دقیق تراز شده و tack-weld (جوش نقطهای اولیه) شوند تا در حین جوشکاری جابهجا نشوند.
۴. رعایت ضخامتها و تعداد پاسها:برای جوشکاریهای ضخیم، بهجای یک پاس ضخیم، از چند پاس نازک استفاده میشود تا از ترک خوردن یا خنک شدن ناگهانی جلوگیری شود.
۵. انجام تستهای کنترل کیفیت:برای اطمینان از کیفیت جوش، از روشهایی نظیر تست التراسونیک (UT)، تست رادیوگرافی (RT) یا مایع نافذ (PT) استفاده میشود.
چالشهای جوشکاری سازههای فلزی
جوشکاری سازههای فلزی با وجود سادگی ظاهری، چالشهایی نیز دارد:
تأثیر شرایط محیطی: باد، رطوبت و سرما میتوانند بر کیفیت جوش تأثیر بگذارند و احتمال ترک، نفوذ ناقص یا حبابهای گازی را افزایش دهند.
وابستگی به نیروی انسانی: مهارت جوشکار نقش حیاتی در کیفیت نهایی اتصال دارد. استفاده از جوشکار غیرماهر میتواند منجر به نقصهای پنهان
در سازه شود.
کنترل کیفیت دشوار در محل پروژه: بسیاری از اتصالات در محل پروژه انجام میشوند و امکان بررسی دقیق آن ها پیش از اتمام کار وجود ندارد، مگر با
تستهای غیرمخرب تخصصی.
پتانسیل زنگزدگی در نواحی جوش: اگر پس از جوشکاری رنگآمیزی مناسب انجام نشود، این نقاط بهشدت در معرض خوردگی قرار میگیرند.
جوشکاری در کارگاه یا در محل پروژه؟
در پروژههای بزرگ، ترجیح داده میشود که جوشکاری تا حد امکان در محیط کنترلشدهی کارخانه انجام شود،زیرا در آنجا شرایط بهتربرای کیفیت جوش
و نظارت دقیقتر فراهم است. با این حال، در بسیاری از پروژههای کوچک یا شهری، جوشکاری در محل (On-Site) اجتنابناپذیر است. در این صورت، باید
تمهیداتی مانند پوشش محل جوشکاری، استفاده از الکترود خشک و کنترل دما در نظر گرفته شود.
جوشکاری سازههای فلزی، فرآیندی بسیار مهم و حساس است که مستقیماً بر عملکرد و ایمنی سازه تأثیر میگذارد. انتخاب روش مناسب، استفاده از
مصالح با کیفیت، اجرای صحیح و کنترل کیفیت مداوم از ملزومات این بخش از پروژههای ساختمانی است.در صورت اجرای اصولی،اتصالات جوشی میتوانند
عمر مفید سازه را افزایش داده و مقاومت مطلوبی دربرابر بارهای جانبی مانند زلزله ایجاد کنند.اگر در حال برنامهریزی برای پروژهای با اسکلت فلزی هستید،
استفاده از تیم جوشکاری حرفهای و نظارت فنی دقیق، تضمینکننده موفقیت و ایمنی پروژه خواهد بود.
برای مشاوره و خرید با ما در ارتباط باشید.